Minęły trzy tygodnie od założenia monitoringu jednego z serwerów. Napięcie związane z oczekiwaniem na alarm opadło, skrypty zaczęły w pamięci zarastać pajęczyną. Aż tu nagle…

Gdyby nie to, że przezornie na noc wyłączam hałaśliwe gadżety, miałbym po północy niemiłą pobudkę. A tak, to po włączeniu monitora rano dostałem do kawy niespodziankę.
Nawet dwie. Bo okazało się, że Szanowny Klient zamiast spać, akurat w krytycznym momencie zaglądał na serwer. I zobaczył… nic. Czym się w dość emocjonalnym stylu nie omieszkał - na szczęście mailowo - podzielić.

Taki problem jest jak koza z opowiastki o licznej rodzinie w ciasnym mieszkaniu. Pozwala zapomnieć o wszystkich innych utrapieniach. Wydaje Ci się, że nie dajesz rady? Że nie masz czasu ani energii? Masz rację. Wydaje Ci się.

Sprawa jest jeszcze w trakcie dojaśniania z firmą hostingową, ale wygląda na równie banalny, co solidny atak DDoS.

Spostrzeżenia na przyszłość:

• Monitoring zadziałał. Brawo ja!
• Nie na każdym systemie jest traceroute ;-)
• Autopsja zajmuje znacznie więcej czasu, niż sam incydent.

Kwestia do przemyślenia:

• Czy najpierw brać się za rozpoznanie problemu, czy informować Szanownego Klienta?

Aha, gdyby ktoś nie wiedział: co jest pierwszą rzeczą, którą robimy w przypadku awarii?